ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

    Ἁπλὸς ὁ κανόνας · εὐθύς, ἀλλὰ ἀνηφορικὸς ὁ δρόμος, ποὺ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν πραγματικὴ χαρά, τὴν οἰκογένεια στὴν εἰρηνικὴ ζωή, τὴν κοινωνία στὴν ἁρμονικὴ συμβίωση. Σαφῆ, καθαρὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα καὶ ἀνταποκρίνονται στὶς ἐσωτερικὲς ἀγαθὲς διαθέσεις τοῦ ἀνθρώπου. Κριτὴ τῆς συμπεριφορᾶς μας πρὸς τοὺς ἄλλους, θέτει ὁ Κύριος τὸν ἴδιο τόν ἑαυτό μας · τὴν ἐσωτερικὴ φωνή, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἔχει βάλει μέσα μας. 

 

    Καθὼς θέλετε ἰνα ποιωσιν ὑμιν οἱ ἄνθρωποι εἶπε ὁ Κύριος, καὶ ἡμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοιως ». Κανόνας ζωῆς καὶ συμπεριφορᾶς, τὸν ὁποῖον καὶ ὁ ἁπλούστερος τῶν ἀνθρώπων τὸν κατανοεῖ, τὸν βρίσκει ὀρθὸν καὶ μπορεῖ νὰ τὸν ἐφαρμόσει. Ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ τὸ καλὸ ὄχι μόνο τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀλλὰ καὶ τῶν συνανθρώπων του, ἂν τὸν ρωτήσετε, τί χρειάζεται γιὰ νὰ ζήσουν εἰρηνικοὶ μεταξύ τους οἱ ἄνθρωποι, θὰ σᾶς ἀπαντήσει νὰ ἐφαρμόζουν αὐτὸν τὸ χρυσὸ κανόνα, τὸν ὁποῖο ὁ Κύριος καθιέρωσε. Ὁ καθένας νὰ πράττει καὶ νὰ φέρεται ἀπέναντι στὸν ἄλλον, ὅπως θὰ ἤθελε νὰ πράττει καὶ νὰ φέρεται πρὸς αὐτὸν τὸν ἴδιον ὁ ἄλλος , καὶ ἂν θελήσουμε νὰ ἀναλύσουμε σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, αὐτὸν τὸν κανόνα, θὰ εἴχαμε δύο ἀπόψεις νὰ σημειώσουμε. Μία , ποὺ δὲν ἔχει καὶ μεγάλη ἀξία, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε χρειάζεται στὴν κοινωνικὴ ζωή. Καὶ μιὰ ἄλλη, ἀνώτερη, ὑψηλή, δεσμὸ τελειότητος καὶ θεμέλιο εἰρήνης καὶ χαρᾶς. 

 

    Ἡ πρώτη ἀναφέρεται στὴν ἐκπλήρωση ἑνὸς στοιχειωδέστατου χρέους μας, μιᾶς ἀπαραίτητης καὶ αὐτονόητη συνέπειας στὴ ζωή μας, ἑνὸς βασικότατου καθήκοντος τιμῆς. Νὰ ἀγαπᾶμε ἐκείνους, ποὺ μᾶς ἀγαποῦν, νὰ πράττουμε τὸ ἀγαθὸν σὲ ἐκείνους, ποὺ μᾶς ἔκαναν τὸ καλό, νὰ εὐεργετοῦμε ἐκείνους, ποὺ μᾶς εὐεργέτησαν, νὰ δανείζουμε ἐκείνους, ποὺ μᾶς ἔδωσαν δάνειο, ὅταν ἐμεῖς εἴχαμε βρεθεῖ σὲ οἰκονομικὴ ἀνάγκη. 

 

    Θὰ πεῖτε εἶναι αὐτὸ ἀρετή; Πῆρες καὶ ἔδωσες. Τὴ σπουδαῖο ἔκανες; στὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι ἀρετή. Εἶναι μιὰ καλὴ συναλλαγή, μιὰ ἀνταπόδοση. Ἂν ὅμως σκεφθοῦμε, ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι, στοὺς ὁποίους ἐσὺ κάνεις τὸ καλὸ καὶ ἐκεῖνοι σοῦ ἀνταποδίδουν τὸ κακό, ἐσὺ τοὺς δανείζεις καὶ ἐκεῖνοι σοῦ τρώγουν τὰ χρήματα, ἐσὺ τοὺς εὐεργετεῖς καὶ ἐκεῖνοι σὲ πληρώνουν μὲ ἀποκρουστικὴ ἀχαριστία, θὰ ἀναγνωρίσουμε ὅτι αὐτὴ ἡ ἔντιμη συναλλαγή ,ἡ ἴση ἀνταπόδοσης εἶναι κάτι. 

 

    Ὁ Κύριος ὅμως ἀνοίγει ἐνώπιον μᾶς ἕνα φωτεινότερο δρόμο. Μᾶς παρουσιάζει ἕνα τρόπο συμπεριφορᾶς ἀσυγκρίτως Ἀνώτερο, ἐξαιρετικὰ εὐγενῆ καὶ μεγαλόκαρδο, τέλειο καὶ θεῖο. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ὄχι ὁ ὑπολογισμὸς · οἱ ἄνευ ἀξιώσεως πράξεις ἀγάπης, ἡ χωρὶς ἀπαίτηση ἀνταπόδοση καλοσύνης, ἡ ἄσβεστη προθυμία νὰ κάνουμε μὲ ἀγάπη τὸ καλό, ὄχι μόνο στὸ στενὸ κύκλο τῶν ἀνθρώπων ποὺ μᾶς ἐξυπηρέτησαν, ἀλλὰ πρὸς ὅλους ἀνεξαιρέτως · πρὸς ἐκείνους ποὺ δὲν μᾶς ἔκαναν ποτὲ κανένα καλό, οὔτε καὶ θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ μᾶς ἀνταποδώσουν τὸ καλὸ στὸ μέλλον. Κάτι ἀκόμα ὑψηλότερο · ἡ ἀγάπη μας πρέπει νὰ περιλαμβάνει καὶ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἐχθρούς μας · ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι μᾶς ἔκαναν κακό ,ἔχουν δὲ τὴν διάθεση καὶ στὸ μέλλον ,ἂν τοὺς δοθεῖ ἡ εὐκαιρία , πάλι νὰ μᾶς βλάψουν. 

 

    Γιατί , λέγει ὁ Κύριος, ἂν ἀγαπᾶτε μόνο αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ἂν εὐεργετεῖτε αὐτούς, ποὺ σᾶς εὐεργέτησαν, ἂν δανείζεται μόνο αὐτούς, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐδάνεισαν, τί τὸ ἀξιόλογο πράττετε ; μιὰ τέτοια συμπεριφορὰ μεταξύ τους ἔχουν καὶ οἱ ἁμαρτωλοί. Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέω : « ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιειτε καὶ δανείζεται μηδὲν ἀπελπιζοντες ». 

 

    Καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ χρήματα, ποὺ θὰ δώσετε ὡς δάνειο, ἂν ἐσεῖς εἶσθε εὐκατάστατοι, Ὁ δὲ ἄλλος εἶναι φτωχὸς καὶ δὲν μπορεῖ πράγματι νὰ σᾶς τὰ ἀνταποδώσει διαγράψτε τα. Ἢ τοὐλάχιστον μὴν εἶστε ἀπαιτητικοί, δῶστε του μακρὰ προθεσμία, μὴν ζητᾶτε τόκους! Γενικῶς δῶστε τοῦ κάθε εὐκολία, ὥστε νὰ μὴ στενοχωρηθεῖ ὁ πτωχὸς ἀδελφός. Καὶ ἂν παρόλα αὐτά, ἐκεῖνος λόγῳ τῆς μεγάλης ἀνέχειας τοῦ δὲν εἶναι πράγματι σὲ θέση νὰ ἐξοφλήσει τὸ χρέος, χαρίστε τὸ δάνειο. Ἂν ἐσεῖς ζούσατε τὴν δύσκολη κατάσταση ἐκείνου, ἔτσι δὲν θὰ θέλατε νὰ φερθεῖ πρὸς ἐσᾶς ὁ δανειστής σας; 

 

    Παράδειγμα ὅλων μας ἂς εἶναι ὁ Πανάγαθος Κύριος. Περιβάλλει αὐτὸς μὲ ἄπειρη ἀγάπη ὅλους · ὄχι μόνο τοὺς καλοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς κακούς. Ὄχι μόνο ἐκείνους ποὺ τὸν σέβονται, ποὺ τὸν εὐγνωμονοῦν καὶ ἀγωνίζονται νὰ ἐφαρμόζουν τὸ θέλημα του. Ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀσεβεῖς, τοὺς πονηρούς, τοὺς καταφρονητὲς καὶ ἀχάριστους. Αὐτούς, ποὺ κάθε μέρα τὸν βρίζουν μὲ τὰ λόγια καὶ μὲ τὸ ἔργο τους, μολονότι συνεχῶς ἀπολαμβάνουν τὶς δωρεές Του. 

 

    Καὶ κατακλείει ὁ Κύριος αὐτὸν τὸν ὑπέροχο κανόνα τῆς τέλειας κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς μὲ τὴ βαρυσήμαντο προτροπὴ · « γίνεσθε οὗν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστι ». Γίνεστε σπλαχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον σας, συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι αὐτός, ὅπως καὶ ὁ Θεός, ὁ Οὐράνιος πατέρας σας εἶναι εὐσπλαγχνικὸς πρὸς ὅλους καὶ πρὸς ἐσᾶς τοὺς ἴδιους. Τάχα καὶ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ πιστεύουμε καὶ σεβόμαστε τὸν Θεό, εἴμαστε πάντοτε ἐντάξει ἀπέναντι του; Πόσες καὶ πόσες φορὲς τὸν πικράναμε μὲ τὶς παραβάσεις μας! Καὶ ὅμως θέλουμε καὶ ζητοῦμε καὶ ἀπολαμβάνουμε τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης του. Τὸ ἴδιο ἂς κάνουμε καὶ ἐμεῖς πρὸς ἐκείνους, ποὺ μᾶς ἀδικοῦν καὶ μᾶς ἐχθρεύονται. 

 

    Ἂν ἡ κοινωνία μας ἐφάρμοζε τὸν κανόνα αὐτό, ἂν οἱ ἄνθρωποι ρύθμιζαν τὴ συμπεριφορά τους μὲ κριτήριο τὰ λόγια τοῦ Κυρίου, ἂν εἶχαν ὡς ὑπόδειγμα τοὺς τὸν Θεό, ἁρμονική, εἰρηνική, χαρούμενη θὰ ἦταν ἡ ζωή τους στὴ γῆ. 

 

Πηγή: www.imkby.com