Κυριακὴ Α' Λουκᾶ

2025-09-24 09:56

Οἱ Εὐαγγελικές περικοπές, πού διαβάζονται στήν θεία Λειτουργία ἀπό σήμερα, Κυριακή μετά τήν Ὕψωση τοῦ τιμίου Σταυροῦ μέχρι καί τά Χριστούγεννα, εἶναι παρμένες ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο τοῦ ἀποστόλου Λουκᾶ.
Ἡ πρώτη περικοπή εἶναι αὐτή πού ἀκούσαμε πρίν λίγο καί περιλαμβάνει:
α) τήν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τούς ὄχλους,
β) τήν θαυμαστή ἁλιεία καί
γ) τήν κλήση τῶν πρώτων μαθητῶν.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἔχει ἀρχίσει τήν δημόσια δράση του καί τώρα βρίσκεται στά μέρη τῆς Γαλιλαίας καί συγκεκριμένα στήν ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ.
Τό περιεχόμενο τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς εἶναι σωτηριῶδες καί ἐνδιαφέρει ὅλους μας.
Πρίν καλέσει ὁ Χριστός τούς πρώτους τέσσερις μαθητές του, προηγήθηκε ἡ διδασκαλία του στό πλῆθος τοῦ λαοῦ, πού πάντα τόν ἀκολουθοῦσε.

Ἐπειδή ὅμως ἡ ἀκρογιαλιά τῆς Γεννησαρέτ ἦταν κατάμεστη ἀπό κόσμο, ὁ Κύριος διάλεξε ἕνα ἀπό τά δυό πλοιάρια τῶν μετέπειτα μαθητῶν του, ὡς βῆμα διδασκαλίας. Πάντα ὁ Κύριος μιλούσε πρός τούς  ἀνθρώπους κοιτώντας τους στό πρόσωπο. Εἶναι ἡ ἐπικοινωνία τῆς θεϊκῆς ἀγάπης του. Αὐτό φανερώνει τήν οἰκειότητα τοῦ Χριστοῦ πρός τούς ἀνθρώπους.
Μέσα σ᾽ αὐτή τήν ἁπλότητα καί ταπείνωση τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Κυρίου συναντᾶμε τήν θεϊκή του μεγαλοπρέπεια. Εἶναι μιά συγκινητική σκηνή, νά βλέπει κανείς τόν Χριστό νά κάθεται στό πλοιάριο καί τόν κόσμο ἀπέναντί του, νά τόν αἰσθάνεται πολύ κοντά καί νά δέχεται τήν ζωοποιό ἀκτινοβλία τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.«Καὶ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ... ἦν ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων» ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης.. (Ἰω. α´, 4)
Μετά τήν διδασκαλία, ὁ Κύριος ἀπευθύνεται πρός τόν Σίμωνα Πέτρο λέγοντάς του : «ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν πρὸς ἄγραν». Ἡ ὥρα ἦταν ἀκατάλληλη γιά ψάρεμα. Εἶχε προηγηθεῖ κοπιώδης ἐργασία, πού εἶχε κρατήσει ὁλόκληρη τήν νύχτα καί μάλιστα χωρίς ἀποτέλεσμα. Ὁ Χριστός γνώριζε τά πάντα. Ὅπως ἐπίσης καί τήν ἀπάντηση πού θά τοῦ ἔδινε ὁ Πέτρος.
Θέλει ὅμως νά βοηθήσει καί τόν Πέτρο, ἀλλά καί ὅλους μας γιά νά καταλάβουμε, ὅτι: δέν πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά βλέπει τά γεγονότα ἐγωϊστικά καί νά τά ἑρμηνεύει βλέποντας μόνο τήν ἐξωτερική τους ἐπιφάνεια. Χρειάζεται νά κοιτάζει καί τό «βάθος» τῶν πραγμάτων, τό ὁποῖο δέν εἶναι εὔκολο νά  τό ἐξιχνιάσει. Καί ἀκόμη ὅτι:  δέν ἐπαρκοῦν γιά μιά τέτοια δύσκολη καί μυστηριακή ἀντιμετώπιση μόνο οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις καί ἱκανότητες, ἀλλά χρειάζεται ἡ  βοήθεια καί ὁ φωτισμός τοῦ Θεοῦ.
Στήν προτροπή τοῦ Κυρίου ὁ Σίμων Πέτρος δίνει μιά πολύ άνθρώπινη καί  θαυμαστή ἀπάντηση: «Δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες, οὐδὲν ἐλάβομεν».
Ὁ Πέτρος συμπαθεῖ καί ἀγαπάει τόν Χριστό, βέβαια μέ ἀνθρώπινο τρόπο. Αὐτή ὅμως ἡ κοινωνία τῆς ἀγάπης του τόν βοηθάει νά ἀντικρύζει κατά πρόσωπο τόν Κύριο, καί νά παραμερίζει τό προσωπικό του θέλημα. Εἶναι βέβαιος πώς δέν ὑπήρχαν ψάρια καί μάλιστα σ᾽ αὐτή τήν ἀκατάλληλη ὥρα. Ἐπειδή ὅμως ἀγαπάει τόν Χριστό, γι᾽ αύτό δέν θέλει νά τόν στενοχωρήσει, ἀρνούμενος νά ἐκτελέσει τήν ἐπιθυμία, τό θέλημά του. «Ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον».
Ὁ Πέτρος εἶχε ἀνεπτυγμένο στήν καρδιά του τό φιλότιμο. Γιά τό χατίρι τοῦ Κυρίου ὑπακούει στήν ἐντολή του. Δέν τό κάνει ἀπό συμφέρον. Ἤξερε πώς δέν ὑπάρχουν ψάρια. Δέν τό κάνει οὔτε καί ἀπό ἀνάγκη, ἀλλά μόνον ἀπό ἀγάπη. Τό πρόσωπο πού ἀγαπᾶς θέλεις νά τό εὐχαριστεῖς, ἐφαρμόζοντας τό θέλημά του.
«Καί τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διεῤῥήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν». Ὁ Σίμων  Πέτρος μέ τό θαῦμα τοῦ Κυρίου  ζεῖ τήν ἐμπειρία τῆς ὁλοκληρωμένης ἀγάπης τοῦ Διδασκάλου. Ἀναγνωρίζει καί παραδέχεται στήν ψυχή του, ὅτι  ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Μεσσίας. Αἰσθάνεται τήν παρουσία τοῦ Θεϊκοῦ φωτός μέσα του.
Γνώρισμα τοῦ Θείου φωτισμοῦ εἶναι ὅτι σέ πρώτη φάση βοηθάει τόν ἄνθρωπο νά ἀνακαλύψει τήν ἁμαρτωλότητά του. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Πέτρος αἰσθάνεται τήν συντριβή τῆς ἁμαρτίας καί παρακαλεῖ τόν Κύριο: «ἔξελθε ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς εἰμί». Ἡ ἁμαρτωλότητά του δέν τόν ἐμπόδισε ἀπό τό νά ἀγαπᾶ τόν Χριστό καί νά ὑπακούει καί νά ἐκτελεῖ τό θέλημά του.
Πολλές φορές ὁ ἄνθρωπος χρησιμοποιεῖ τήν ἁμαρτωλότητά του ὡς δικαιολογία γιά νά ἀπομακρύνεται ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά ἀπουσιάζει ἀπό τήν ζωή καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτή εἶναι μιά λανθασμένη ἐνέργεια, γι᾽ αὐτό καί ὁ Σατανάς χαίρεται ἀπό μιά τέτοια διαγωγή, πού πρέπει ὁπωσδήποτε νά ἀναθεωρηθεῖ.
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου στόν Πέτρο εἶναι χαρακτηριστική καί ἐνθαρρυντική. «Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν άνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν». Μήν φοβᾶσαι τήν ἁμαρτία, ἀφοῦ τήν ἀναγνωρίζεις καί μέ τήν μετάνοια ἐπιζητεῖς τήν ἐπανασύνδεση στήν κοινωνία τῆς ἀγάπης μου.
Ὁ ἄνθρωπος πού δέχεται στήν καρδιά του τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ὑπερυψοῦται «εἰς τὸ ἀρχαῖον κάλλος τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ». Ὁ Πέτρος ὑπερυψοῦται σέ σημεῖο, πού δέν θά μποροῦσε μόνος του ποτέ νά τό φαντασθεῖ. Ὁ Χριστός τόν μεταποιεῖ ἀπό ψαρά σέ «ἁλιέα ἀνθρωπίνων ψυχῶν».
Ἡ ὁμολογία τῆς ἁμαρτωλότητάς μας, ὅταν συνοδεύεται ἀπό συντριβή, μετάνοια καί ταπείνωση, σημαίνει τήν οὐσιαστική μας ὑπερύψωση στόν χῶρο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστός μᾶς δέχεται καί μᾶς κάνει παιδιά τοῦ Θεοῦ - Πατέρα καί δικά του ἀδέλφια.
Μιά τέτοια διαγωγή χρειάζεται ὁ σημερινός ὑπερήφανος καί αὐτάρκης ἄνθρωπος, ὁ  ὁποῖος στό βάθος τῆς ψυχῆς του εἶναι ταραγμένος, φοβισμένος καί ξευτελισμένος ἀπό τό κατάντημα στό ὁποῖο τόν ὁδήγησε ὁ τρόπος πού ζεῖ καί συμπεριφέρεται. Στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὁ ἄνθρωπος ἀπολαμβάνει τήν πραγματική του ἀξία.
Τό ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐαγγελισμός τῶν ἀνθρώπων, ἡ σύνδεση τῶν ἀνθρώπων μέ τήν πηγή τῆς ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς, συνεχίζεται καί σήμερα. Συνεχίζεται ἀδιάκοπα καί διαδοχικά ἀπό τόν Κύριο, τούς μαθητές καί Ἀποστόλους του. Ἀπό τούς Πατέρες καί Διδασκάλους. Ἀπό τούς Ἐπισκόπους καί Κληρικούς τῆς Ἐκκλησίας.
Τήν θέση τῆς ψαρόβαρκας τοῦ Σίμωνα Πέτρου, τήν ὁποία ἐπέλεξε ὁ Κύριος γιά νά ἀνέβει καί νά διδάξει στό συγκεντρωμένο πλῆθος, κατέχει πλέον ὁ Ἄμβωνας κάθε Ἐκκλησίας.
Ἀπό ἐκεῖ διαβάζεται σέ κάθε θεία Λειτουργία τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα καί ἀκούγεται  ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ἡ αἰώνια διδασκαλία του. Ἡ διδασκαλία αὐτή ἀγκαλιάζει ὁλόκληρο τόν κόσμο. Ἀπευθύνεται σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί εἶναι ἐπίκαιρη σέ κάθε ἐποχή. Εἶναι τό «ὕδωρ τὸ ζῶν» πού προσφέρει τήν ζωή καί τήν ἀθανασία στούς ἀνθρώπους.